Jumat, 13 Desember 2013

Crita Rakyat





Iki dudu sebener-benere crita
Sing bener tetep mawi wawan rembuk karo masyarakat sing duweni crita iki (TUTURAN)



DAMPO AWANG

Atusan taun kapungkur, ana sawijining randha kang karo anake papat. Kanggo nguripi kulawargane, Mbok Randha iku mau nyambut gawe abot. Olehe rekasa Mbok Randha mau yakuwi supaya anak-anake dadi dewasa lan duweni kawruh kang murwat. Salah sawijining anake aran Dampo awing.
Ing sawijining dina, anake papat mau njaluk palilah marang Mbok Randha arep lelana golek kerja lan donya. Nanging, sadurunge ninggalake omah, si ibu kang ora bisa nyangoni dhuwit nimbali anak-anake. Mbok Randha mung bisa nyangoni marang anake papat  nganggo pecahan piring kang sinebut panjang. Menawa ing antarane anak-anake kuwi ana sing kasil sajroning urip lan dadi wong sugih ing kutha besuk. Muga piring kuwi besuk dadi pangingete sadulur marang sadulure kanthi cara nyocoake dadi siji.
Kanthi lungane putra-putrane mau, Mbok Randha urip dhewean lan nggrantes. Dheweke banget anggone kangen marang anak-anake. Mula diputusake bakal nggoleki kabeh anake menyang kutha. Kanthi panganggo lan sikep kaya sawijine pengemis, wusanane Mbok Randha mau kasil nemokake anake telu kanthi cra nyocokake piring pawewehe mbiyen. Kanthi bungah Mbok Randha wis kasil nemokake anake telu lan ora lali marang deweke.
Ananging ana siji anake kang aran Dampo Awang ora gelem ngakoni Mbok Randha dadi ibune, lantaran Mbok Randha kuwi wong mlarat kaya tukang njaluk-njaluk. Dampo Awang ngrasa awake wis sugih lan ora bakal nduweni ibu kaya Mbok Randha mung wong ora duwe kang bisane ngaku-ngaku nduweni anak kaya Dampo Awang sing sugih banget. Kanthi sadis Dampo Awang tegel ngusir Mbok Randha lan ketelu sedulure nganggo cara nyiramake banyu sakujure awak supaya kabeh gelem metu saka omahe. Pungkasaning Mbok Randha mung bisa ngutuk lan dedonga ing sawijining dina bakal ana angin gedhe, ngelemake kapal lan dheweke sarta kabeh barang barange
Mbok Randha lan anake telu mung bisa balik omah kanthi rasa sing sedih lan kuciwa, bisane anak sing dilairke malah gawe lara atine. Dheweke ora nyangka lan ora ngira Dampo Awang kuwi tega ninggalke dheweke amarga wis dibutake kanthi donya kang maneka warni. Donya wis dadi sekabehane dening Dampo Awang, luwih ana ajine donya tinimbang dheweke lan sedulur liyane.
Sawise kejadian kuwi Dampo Awang lunga ninggalake Cina lan lunga berlayar kanggo golek donya lan nyiarake agama Kong Hu Cu. Dheweke berlabuh ing dermaga sekitare kutha Lasem sing saiki tepate persis ana ing desa Bonang kecamatan Lasem kabupaten Rembang. Ing daerah Bonang iki mbiyene para warga durung padha nduweni agama sing diyakini. Sedurunge Dampo Awang tekan kana wis kedhisikan wong kang aran Sunan Bonang sing lagi nyiarake agama Islam.
Sawijining dina Dampo Awang ketemu karo Sunan Bonang kang lagi nyiarake ajaran agama Islam. Sanalika kuwi Dampo Awang wis ngatonake rasa ora seneng marang Sunan Bonang, amarga dheweke ngrasa wedi kalah saing lan warga luwih milih agama Islam tinimbang Kong Hu Cu.
Nalika Sunan Bonang nembe shalat Asha, Dampo Awang nduweni pikiran kanggo nyilakani Sunan Bonang. Kantthi muslihate Dampo Awang ngakon prajurite ngracuni kendhi kang isine banyu putih supaya diombe Sunan Bonang. Ananging sawise shalat Ashar Sunan Bonang malah nerusake ngaji.
Saben wayah shalat, Sunan Bonang nuthuk “Bendhe Becak” yaiku satunggaling barang kang arupa gong cilik kanggo nyiarake ajaran agamane. Sawise Sunan Bonang mulai adzan lan nglaksanakake ibadah shalat banjur Sunan Bonang nerusake ngaji ayat-ayat Allah kang endah lan nentremake ati. Saengga warga padha gumun lan sangsaya suwe akeh wong kang padha melu ajaran agamane Sunan Bonang yaiku Islam.
Sawise ngerteni babagan kuwi, Dampo Awang nesu karana pengikute sangsaya kurang lan luwih milih mlebu agama Islam. Akhire Dampo Awang ngirim prajurite kanggo njemput Sunan Bonang.
Prajurit kuwi tekan ana omahe Sunan Bonang kanggo ngabarake pesen saka Dampo Awang supaya Sunan Bonang gelem teka ana omahe Dampo Awang. Mula-mula Sunan Bonang ora gelem teka ana omahe, nanging Sunan Bonang ngrasa mesake karo prajurit prajurit kuwi amarga yen ora bisa gawa Sunan Bonang ana ing ngarepe Dampo Awang, Dampo Awang bakal mateni prajurit- prajurit iku. Mula banjur Sunan Bonang gelem teka ana ing omahe Dampo Awang.
Nalika Sunan Bonang teka ana omahe Dampo Awang, banjur disambut kanthi suka gembira marang Dampo Awang. Nanging ing mburine saka keramahan kuwi Dampo Awang wis nduweni pikiran kanggo nyelakake Sunan Bonang. Dampo Awang nyuguhi Sunan Bonang nganggo buah-buahan sing seger, manganan sing sarwa enak lan ombenan sing marai mendemake. Sunan Bonang ora nduweni rasa curiga marang Dampo Awang, padahal sejatine Dampo Awang bakal nyelakani dheweke. Nalika ing tengah-tengah acara, Dampo Awang ngakon Sunan Bonang supaya lunga saka daerah ikulan aja wani-wanine nyiarake agama Islam ing kana. Nanging Sunan Bonang nolak larangan lan arep tetep nyiarake ajaran agama Islam. Dampo Awang nesu banget krungu omongane Sunan Bonang sing kaya mengkana. Banjur Dampo Awang ngakon prajurite kanggo nyerang Sunan Bonang lan para pengikute.
Sunan Bonang nylametake awake saka gelut kuwi. Ing tengahe gelut iku Sunan Bonang nuthuk-nuthuk gamane yaiku “Bende Becak”, swara kang diasilke saka barang iku gawe wong dadi mumet lan ngrasa sirahe arep pecah. Saengga kanthi wektu kang cepet banget sunan Bonang bisa kasil ngalahake prajuriprajurite Dampo Awang.
Dampo Awang ora bisa trima kalahe. Dheweke isih dendam banget marang Sunan Bonang amarga ngrasa wis kasil gawe wong-wong padha melu agama Islam. Nanging sadurunge mbales kekalahane, dheweke bali ing negarane mbiyen yaiku Cina. Ing kana dheweke nyusun strategi lan kekuatan anyar kanggo bisa ngalahake Sunan Bonang.
Antawis puluhan taun, Dampo Awang teka maneh ing tanah Jawa karo nggawa prajurit kang saya akeh tinimbang mbiyen. Nalika tekan Jawa dheweke kaget banget amarga kabeh warga daerah iku wis padha mlebu agama Islam. Dampo Awang nesu banjur goleki Sunan Bonang. Dampo Awang ora bisa nahan hawa nepsune kanggo gelut karo Sunan Bonang. Nalika dheweke wis ketemu karo Sunan Bonang saengga dheweke langsung nyerang Sunan Bonang.

Kaya nalika gelut pisanan mbiyen, Sunan Bonang nganggo Bendhe Becak kanggo ngalahake Sunan Bonang. Dheweke mulai nuthuk-nuthukake Bendhe Becak, sanalika angin dadi gedhe banget, swara kang diasilke nggawe sirahe padha mumet lan pecah. Kanthi sedela Sunan Bonang wis bisa ngalahake Dampo Awang lan prajurite. kapal mau. Sanalika kapal mau pecah kasebar ana ngendi-ngendi lan bagian kapal kang
Dampo Awang ditaleni ana ing njero kapal banjur Sunan Bonang nendhang krungkepwujude malih dadi kaya gunung cilik kang sering diarani Gunung Bugel. Dampo Awang mati ana ing sekitar daerah gunung Bugel. Jangkare tiba ing sisih kulon lan layare kapal tememplek ana ing gunung kuwi lan malih dadi watu layar. Pungkasane para warga daerah kuwi nganut agama Islam. Amarga kanggo ngeling-eling jasane, para warga mbangun panggonan petilasan Sunan Bonang.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar